Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [lɑvɑtɛsutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լաւատեսութիւն

վանկեր՝ լա•վա•տե•սութ•յուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. կյանքի նկատմամբ հավատով լցված, աշխույժ ու կենսուրախ աշխարհազգացություն, ամեն ինչի մեջ լավը, լուսավոր կողմերը և լավ հեռանկարներ տեսնելու հակում, օպտիմիզմ ◆ Պոեմի կենսահաստատ լավատեսությունը ամբողջովին բխում է երկրի հայրենասիրական ոգուց։ (Մամուլ) , ◆ Նա մանուկ սերնդին ներշնչում է ինքնավստահություն, լավատեսություն։
  2. լավատես լինելը ◆ Ազադին չէր կարող չպարզել իր համար Տիգրանի մոր լավատեսությունը։ (Գարեգին Սևունց) , ◆ Երգիծաբանը իր ծիծաղը դարձնում է լավատեսության աղբուր։ (Արսեն Տերտերյան)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. լավապաշտություն
  2. դյուրատեսություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։