լավ հոտ չգալ
Հայերեն դարձվածք
- կասկածելի երևալ. լավ բան չխոստանալ ◆ -Ինչո՞ւ չես խոսում։
-Այդ բանից լավ հոտ չէ գալիս: (Րաֆֆի) ◆ -Աղա՜...էս մարդիցը լավ հոտ չի գալիս...խելքս չի կտրում, թե ասածներս գլխումը նստած լինին։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ու դեմքերը խոժոռացաա, այդ նամակեն լավ հոտ չէր գար: Լևոն Շանթ ◆ -Չէ, այս բոլորեն աղվոր հոտ չի գար: ն ◆ Վա՛տ, վա՛տ հոտ էր փչում, ինչպես հետագայում ասում էր պ. Մարուքեն, նաիրյան այդ ժողովից: Եղիշե Չարենց ◆ Երբ դա կատարվում է ծուռումուռ ճամփաներով, ամենևին էլ լավ բանի հոտ չի փչում: «Եր.» ◆ համեմատության համար՝ Բայց ա՛յն, այն ժամանակ ո՞նց հասկանար այդ «վատ հոտը»...ասենք, հենց մանրավաճառ Կոլոպտյանը։ Եղիշե Չարենց
Աղբյուրներ խմբագրել
- Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։