Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լատիներէն

Գոյական

վանկեր՝ լա·տի·նե·րեն 

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) լատիներեն լեզու։ նախապես Հին Հռոմի և նրա արվարձանների՝ Լացիումի լեզուն, որը Հռոմեական կայսրության ընդարձակման հետ միասին տարածվեց ու դարձավ պետական լեզու կայսրության ողջ տերիտորիայում։ Վատիկանի պաշտոնական լեզուն է։ ◆ Հիանալի գիտեր լատիներեն և… բանաստեղծություններ էր գրում։ (Ակսել Բակունց)

Աղբյուրներ

խմբագրել