Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [lɑɾɑχɑˈʁɑt͡sʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լա•րա•խա•ղաց 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. օդի մեջ պիրկ ձգված պարանի վրա զանազան շարժումներ անող, խաղացող մարդ (քանդիրբազ) ◆ Չվանի վրա խաղում էր մի մանկահասակ լարախաղաց: (Րաֆֆի) ◆ Բազմությունը ամենից շատ շրջապատել էր լարախաղացներին: Ստեփան Զորյան
  2. (փխբ․) չափազան ճարպիկ, ամեն կարգի նեղ վիճակից խորամանկությամբ, աչքածակությամբ դուրս պրծնող մարդ
  3. (փխբ․) ճարպիկ խաբեբա ◆ Եթե Վսուղին խորամանկության մեջ լարախաղաց էր թոկի վրա, ապա ինքը մազի վրա։ (Գարեգին Սևունց)
  4. (թատր․) միջնադարյան Հայաստանում տարածում գտած թատերախաղերի հերոսը

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. լայնագնաց, պարանախաղաց (հզվդ․), ճոպանախաղաց, չվանախաղաց, լանգստի, փահլևան (գվռ․), քյանդրբազ
  2. տե՛ս աչքակապ (փխբ․)
  3. տե՛ս ճարպիկ (փխբ․)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։