Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լա•րա•կալ

Ստուգաբանություն

ընդhանրապես՝ լարը պահող, բռնող, լարի հենարան
տակդիր, որի վրա հանգչում են թառի, ջութակի և նման գործիքների լարերը, ականջների մոտ (այլ է էշը, որ դրվում է արձագանքարանի վրա)
որևէ օղակ կամ կեռման, որի միջով կամ վրայով անցնում է լարը
(երաժշտ․) հենարան, լարային նվագարանային փայտյա դետալ, որը սահմանափակում է լարի հնչող մասի երկարությունը և ծառայում լարի տատանումները ռեզոնատորային արկղին հասցնելու համար

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։