լարվածություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɑɾvɑt͡sutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ լարուածութիւն
վանկեր՝ լար•վա•ծու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- լարված լինելը, լարված վիճակ
- արտաքին ներգործությունների (ուժ, ջերմություն և այլն) ազդեցությամբ պինդ մարմնի մեջ առաջացող ճնշման կամ ձգվածության մեծությունը (ֆիզ.)
- էլեկտրական լիցքի տեղափոխության ժամանակ էլեկտարական ուժի աշխատանքը որոշող մեծություն (ֆիզ.) (տեխ․)
- ուշադրության, մտքի լարված կենտրոնացում (փխբ․)
- հոգեկան անհանգիստ սպասման վիճակ (փխբ․)
- հարաբերությունների վատացած, ոչ բարեկամական վիճակ (փխբ․)
- ատահայտչական խստություն (արվ)
- (սոցաշխ․) սոցիալական հարաբերությունների կարևորագույն բնորոշումներից մեկը, սոցիալական բախումների անընդհատ ծավալման, դրանց զանգվածայնության և սրության աճի արդյունք
- (հատուկ կրթ․) ֆիզիկական և մտավոր ծայրահեղ
Հոմանիշներ
խմբագրել- (հատուկ կրթ․) տե՛ս հուզական լարվածություն
- սրություն, սրվածություն, լարում, լարվածք, լարք (հզվդ․)
- ձգվածություն, պրկվածություն
Արտահայտություններ
խմբագրել- հարաբերություններում լարվածության պարպում - մարդկանց՝ կազմակերպությունների՝ պետությունների (պետությունների դաշինքների) միջև ծագած հակասությունների սրության նվազում (նվազեցում), հակամարտային իրավիճակի հարթում (հարթեցում)
- մարտական լարվածություն -
- մարտական գործողությունների ինտենսիվության աստիճանը, որը բնութագրվում է որոշակի ժամանակահատվածում կողմերի ակտիվությամբ, լուծվող խնդիրների թվով, օգտագործվող ուժերի ու միջոցների քանակով և կորուստների ծավալով
- ավիացիայում․ որոշակի ժամանակահատվածում (օր, գիշեր, շուրջօր և այլն) մարտական խնդիրների կատարման նպատակով մեկ ինքնաթիռի (ուղղաթիռի՝ ստորաբաժանման՝ զորամասի և այլն) համար սահմանված մարտական արտաթռիչքների թիվը
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Աշոտ Եսայան, Սոցիալական ոլորտի բառարան («Հույսի կամուրջ» ՀԿ), Երևան, 2005 — 344 էջ։
- Զաքարյան Ս․, «Հատուկ կրթության» հասկացությունների անգլերեն-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2007 — 56 էջ։