Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լարուածք

վանկեր՝ լար•վածք 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. լարելու կամ լարվելու եղանակը, չափը, որակը
  2. լարված լինելու վիճակ, դրություն
  3. (երաժշտ․) երաժշտական ձայնաշարի մեջ մտնող հնչյունների հարաբերակցությունն ըստ բարձրության

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։