լացացնել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɑt͡sʰɑt͡sʰˈnɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լա•ցաց•նել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- լաց պատճառել, լացել տալ ◆ Սկսում է Լուսիկին բամբասել ու լացացնել ամեն օր։ Հովհաննես Թումանյան
- խիստ վիշտ, ցավ պատճառել (փխբ․) ◆ Ի՞նչ զորություն կա, որ այդպես լացացնում է մարդկանց բառիս բուն նշանակությամբ։ (Ակսել Բակունց)
- վրեժխնդրությամբ մեկին չարիք պատճառել (փխբ․) ◆ Ընկերացիր քեզ լացացնողի հետ և ոչ թե ծիծաղեցնողի։
- վշտալից երգ, նվագ հնչեցնել ◆ Աշուղը սազի լարերը լացացնելով, երգով պատմում էր։ (Ավետիք Իսահակյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։