Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լա•փա•չա 

  1. Ղրբ թարախակալած՝ բացված ու տարածված (վերքի մասին) ◆ Անթատակս մի շիթ է դուրս եկել, լափաչա է դառել։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։