Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լա•փա•չա 

  1. Ղրբ թարախակալած՝ բացված ու տարածված (վերքի մասին) ◆ Անթատակս մի շիթ է դուրս եկել, լափաչա է դառել։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։