լաքեշոն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ լա•քե•շոն
- Վան՝ տանձի մի տեսակ՝ մեծ բարակ վզով, տակը լայն, աճում է վանում ◆ Խասնող տանձ, ոչ թթյու, ոչ լաքեշոն ու ոչ պռկոշ։ ԱՏՍ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։