լաքի

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լա•քի 

լաքի 1

1. Վան, Շատախ՝ տե՛ս լաք³

լաքի 2

1. Թբիլիսի՝ թանձր՝ կպչուն նյութ ◆ Մե փռանտ տղա մե բաշ աչքը գցից ինձ ․․․ էլ ձեռը չվիկալավ էն աննամուսը, ու լաքիի պես կուդի դառավ, նրա ահու ինչրու տունըս էլ չըկանացի գընա։ (Գարեգին Սևունց)

լաքի 3

1. Հաճն՝ սակայն, բայց

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։