Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լաֆ 

  1. Նոր Նախիջևան, Հաճն՝ զրույց, խոսակցություն ◆ Սարքիսին ․․․ լաֆը ամենուս պերանն է։ Ռափայել Պատկանյան ◆ Պապաս ․․․ իրեն պոյտախ մարթոցը հետ սաաթներով լաֆի կըպըռիվար։ Ռափայել Պատկանյան
  2. Մուշ՝ դատարկախոսություն, փչոց

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. լաֆ անել՝ էնել - զրուցել, խոսել ◆ Ի՞նչ պոշ լաֆեր կանիս։ Ռափայել Պատկանյան ◆ Արի իսա աքացիին տակ նըմտինք ․․․ մեզի համար լաֆ անինք։ Ռափայել Պատկանյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։