լե
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɛ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լե
լե1
խմբագրելՄակբայ
- այլևս (ուժգին շեշտով) ◆ Որը փախավ, որ լե ահից մահացավ։ (Ակսել Բակունց)
- ավելի ևս, ևս առավել
- դարձյալ, ևս, էլի
- նույնպես
Մակբայ
- լելեներ կոչվող ժողովրդական երգերի մեջ գործածվող հանգերգային ձայնարկություն
Շաղկապ
- և, նաև, իսկ
- կրկնությամբ` էլ… էլ, և… և, թե′ մեկը և թե′ մյուսը
- այլևս ինչու, այսքանից հետո ինչի համր
- որ (թարմատար)
- թեկուզ, թեպետ և, չնայած
Վերաբերական
խմբագրել- արտահայտում է զիջականություն գոնե
- հաստացնում և սաստկացնում է ասվածը
- արտահայտում է անսպասելիություն, հանկարծակիություն
- արտահայտում է զայրույթ, դժգոհություն, բա, հապա, միթե
- մեկից բարձր թվականների հետ ցույց է տալիս հավաքականություն, թվականի ցույց տված քանակով միավորները միասին, բոլորըառանց բացառության
- հարցական դերանունների հետ, հարցման սաստկացում, նույնիսկ, անգամ
- ժխտական կամ հարցական բայաձևերի հետ ցույց է տալիս մի բան ծայրահեղ լինելը, բոլորովին, այլևս
Շաղկապ
- և, նաև, իսկ
- թեկուղ, թեպետ, չնայած
- գոնե (արտահայտում է զիջողականություն)
- բա, հապա, միթե (արտահայտում է զայրույթ, դժգոհություն)
- հանկարծ (արտահայտում է անսպասելիություն)
- բոլորովին, այլևս (ցույց է տալիս բանի ծայրահեղ լինելը)
- նույնիսկ, անգամ (հարցական դերանունների հետ, հարցման սաստկացում)
Հոմանիշներ
խմբագրել- այլևս
- դարձյալ, ևս, էլի, կրկին, նորից
- նույնպես, նաև, ալ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
լե2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելֆրանսերեն՝ lai, փոխառություն է կելտական լեզուներից
Բացատրություն
- (գրկն․) միջնադարյան ֆրանսիական պոեզիայի երգային ձև, որը զարգացել է սեկվենցիաներից, ուստի և կազմված է երկու երկար, երկանդամ, չկրկնվող տներից
- միջնադարյան ֆրանսիական պոեզիայի էպիկական ժանր՝ ութվանկանի տողերով, սկզբում հերոսական և հեքիաթային, հետո կենցաղային թեմաներով
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։