Հայերեն դարձվածք

  1. լռել, իրեն զսպել չխոսել ◆ Մարդուն 2 տարի և 60 տարի՝ որ լեզուն ատամների ետևում պահել սովորի։ ◆ Սովետական տարիներին լեզուն ատամների տակ քաշած, կուզեկուզ էր ման գալիս և վախենում իր ստվերից։ Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Ես, լեզուս ատամներիս արանքը դրած, ձեն չեմ հանում։ Ստեփան Զորյան ◆ -Խյարիր անգամ եմ ըսի, որ քո թշմանուդ մոտ լեզուտ ատմիտ տակը պախի։ ◆ Հաղարջի ճիպոտի հիսուն հարվածը տարան անմռունչ, ձեռքերը բռունցք արած, լեզուն՝ ատամների տակ։ Սերո Խանզադյան
  2. իրեն զսպել, գաղտնիք դուրս չտալ ◆ -Առաքողի առաջին պարտքն է՝ լեզուն պահել ատամների տակ․․․:-․․․Առաքողի աջը չպետք է իմանա, թե ձախը ինչ է անում։ Մուշեղ Գալշոյան ◆ -Շատ բան կախված կլինի նաև նրանից, թե դու ինչպե՛ս կկարողանա լեզուդ ատամներիդ ետևում պահել։ (Սովետական Հայաստան) ◆ Խաչիկն ինձ պատվիրեց, որ լեզուս սեղմեմ ատամներիս տակ, թե չէ նա ինձանից քու ֆթա կպատրաստի։ (Խաժակ Գյուլնազարյան)

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։