Հայերեն դարձվածք

  1. խոսել չկարողացող, խոսելու ընդունակությունից զուրկ՝ զրկված ◆ Միրգը հասիլ է, քու սերը խակ է, / Արջ ախպորն էլ հո՝ մորուց լեզուն կապ։ (Մ․ Սարգսյան) ◆ Ո՛չ ճգնա՛վորն էր շատախոս անչափ, / Արջ ախպորն էլ հո՝ մորուց լեզուն կապ։ (Խաչատուր Աբովյան)
  2. խոսելու՝ արտահայտվելու իրավունքից, հնարավորությունից զրկված ◆ Ա՜խ, Մկրտիչ, թե մարդկային սիրտն ու հոգին թունավորող այդ անպիտանությունը մի օր ձեռքս կընկներ, ես նրան ցույց կտայի․․․ Բայց ի՛նչ արած․․․ լեզուս փակ է․․․ձեռքս կարճ։ Անդրանիկ Ծառուկյան

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։