Հայերեն դարձվածք

  1. խոսել սկսել, խոսելու տրամադրությունը բացվել. անընդհատ խոսել ◆ Լեզու կտրեցին բոլորը։ Անխոսներ ու տարակուսողները, լքվածներն ու կասկածամիտները կյանքի եկան, բացվեցին։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Նրանց ճաշը սովորաբար անցնում էր սուս ու փուս, բայց Շահյանն այս անգամ լեզու էր կտրվել: Ն-Դ ◆ Լեզու կտրած էր ամբողջ իրիկունը։ Մարդը լեզու կը կտրի, երբ իր մեջ կը սկսի սերմնային խտխտումը։ Զարեհ Որբունի ◆ Ջութակը լեզու էր կտրվել. խոսում էր, աղերսում, լալիս էր հուսահատ հեկեկանքով։ Ն-Դ

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։