Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [lɛzvɑəntɑˈnikʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լեզուաընտանիք

վանկեր՝ լեզ•վա•ըն•տա•նիք 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. ցեղակից լեզուների ամբողջությունը, խումբը, լեզուների ընտանիք (լեզվբ․) ◆ Հայերենը պատկանում է հնդեվրոպական լեզվաընտանիքին։

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. լեզվաբույն, լեզվախումբ (լեզվբ․)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։