Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լեզ•վակ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նվազական) լեզու -ի ◆ Փոքր լեզու:
  2. փոքրիկ կոնաձև ելուստ քիմքի ետևի ծայրին, կատիկ
  3. երկաթուղու ռելսի սուր ծայրը, որ գալիս կպչում է մայր ռելսին, և որի վրայով վագոնը մայր ռելսից անցնում է կողմնակի գծին
  4. զանազան սարքերի՝ սարածների՝ մեխանիզմների՝ իրերի թիթեղյա, փայտյա կամ կաշվե շերտիկ, որ ամրացված է մի ծայրով ◆ Զանգի՝ բանալու՝ կոշկի ճիտքի լեզվակ:
  5. հյուսնական գործիքների պողպատյա տաշող մասը՝ հատիչը ◆ Ռանդայի լեզվակ:
  6. (բսբ․) տերևանման փոքրիկ ելուստ հացազգիների և մի քանի այլ բույսերի տերևաթիթեղի հիմքի մոտ
  7. (ժղ․) զանգակածաղիկ
  8. տե՛ս եզնալեզու
  9. (փխբ․) լեզվի նմանություն ունեցող բան ◆ Ճրագի լեզվակն ավելի է ներս քաշվել։ Զարզանդ Դարյան
  10. ցամաքի նեղ շերտ ◆ Չկարողացանք… ետ խլել ցամաքի այդ նեղ միջանցքը, որպեսզի Լենինգրադը երկրի հետ կապենք գոնե այդ բարակ լեզվակով։ Սերո Խանզադյան
  11. (հնց․) ստեղն
  12. (փխբ․) բոցի՝ լույսի՝ ստվերի ևն լեզվաձև շերտ
  13. ծովի՝ լճի ևն մեջ խորացած ցամաքի նեղ շերտ
  14. (փխբ․), Կաղապար:արհմրական թութակի պես ուրիշներին կրկնող կամ առանց ասածները հասկանալու խոսող մարդ
  15. (երաժշտ․) մի շարք օդաճնշիչ նվագարանների (ակորդեոն, բայան, ֆիսհարմոն, շրթհարմոն և այլն) ձայնաղբյուրը հանդիսացող բարակ ու նեղ թիթեղիկներ (պողպատից, արույրից, պլաստմասսայից), որոնք տատանվում են օդի հոսանքից

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
  • Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։