Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լեզուակոխ

վանկեր՝ լեզ•վա•կոխ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. լեզվով (ճարտախոսությամբ, արագախոսությամբ, շատախոսությամբ, բարձր ձայնով և այլնով) լռեցնել հակառակորդներին, խոսելով դիմացինի պատասխանելու հնարավորություն չտալ ◆ Աթա ապերը Զետտն Վանեսին լեզվակոխ էր արել։ (Ակսել Բակունց)
  2. մեկի խոսելուց պատասխանելու հնարավորություն չունենալ ◆ Լեզվակոխ տալով կուզեք աղջկաս փախցնել։ Խաչիկ Դաշտենց

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. լեզվաթակ, ձայնակոխ (գվռ.)

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. լեզվակոխ անել - տե´ս լռեցնել, պապանձեցնել

Աղբյուրներ

խմբագրել