լեզվակռիվ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɛzvɑkˈriv]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ լեզուակռիւ
վանկեր՝ լեզ•վա•կ(ը)•ռիվ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- լեզվով կռիվ, տաք-տաք վիճաբանություն ◆ Լեզվակռիվը փոխվել է կռվի։ Ստեփան Զորյան ◆ Ավետը պարտքի տակ չմնաց, ու սկսեց մի զվարճալի լեզվակռիվ: Սերո Խանզադյան ◆ Նրանք ճանապարհն անցնում են լեզվակռիվ տալով։ (Անահիտ Սահինյան) ◆ Լեզվակռվի բռնվեցիք, զուր ժամանակ վատնեցիք։
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե´ս վեճ
Արտահայտություններ խմբագրել
- լեզվակռիվ տալ - տե´ս վիճել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։