Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [lɛzvɑʃinɑɾɑɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լեզուաշինարարութիւն

վանկեր՝ լեզ•վա•շի•նա•րա•րութ•յուն 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. (լեզվբ․) լեզվի քերականական կառուցվածքի հղկումը, մշակումը, կատարելագործումը և բառային կազմի հարստացումն ու բազմակողմանիացումը, լեզվի նորմավորումը՝ գրականության մեջ այն օգտագործելու միջոցով (գիտ․) ◆ Լեզվաշինարարության խնդիրներում մենք դժվարությանների ենք հանդիպում առարկաներ անվանելու ուղությամբ։ (Ակսել Բակունց)
  2. այդ նպատակին ծառայող գործողություն

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. լեզվաշինություն

Արտահայտություններ խմբագրել


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։