Հայերեն դարձվածք

  1. լեզուն գործի դնել, շատախոսել ◆ ― Է՜, մեր տղե՛ք, եթե Մելիք―Բադալի լեզուն բունը մտավ, մենք…լեզուներիս սանձ դնենք։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ ― Եկեք լեզուներիս սանձ դնենք, ― ասացին ամենքն ու հայհոյանքի տոպրակը գյուղական դատարանի շեմքի տակին թաղեցին (ն․տ)։ ― Իրենց լեզվին ու գրչին...սանձ մը դնեին, անոնք ալ փոխադարձաբար նվազ ամբարտավան, նվազ ուրացող կըլլային։ Մկրտիչ Կորյուն ◆ Լեզվիդ վրա սանձ դիր, որ չխոսի վատ, / Սիրտ խոցոտող թուր ու դանակ մի լինի։ (Ջիվանի)

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։