Հայերեն դարձվածք

  1. խոսել◆ Կմկմալով, / Լեզվին տալով, / Ծերուկն ասավ... ◆ Այդ միջոցին չէր կրնար իսկ լեզվին տալ, ինչպես կ՛ընեն կիները։ Արտաշես Հարությունյան ◆ Եվ այնպե՜ս սիրտը լցված լեզվին էր տալիս (ջութակը), այնքա՜ն դուրեկան ու կենդանի էր նրա ձայնը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  2. ազատ, եռանդուն խոսել ◆ Անոր հեռանալեն վերջն ամենքն իրենց լեզվին տվին: (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Նոր զգեստ մը հագնելուն պես շունչը մեր տունը կ՛առներ. կ ու գար ցատկրտելով, լեզվին տալով, թռվռալով։ (Սովետական Հայաստան)
  3. շաղակրատել ◆ -Դե՛ , հերի՛ք է, աշխատել։ Ոչ թե լեզվին տալ։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ -Գեղացիք թափեցան խեղճին մարմնին վրա և լեզվին տվին, բամբասեցին, քննեցին, քննադատեցին։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ -Հարկավոր է աշխատել։ Ոչ թե լեզվին տալ: «Գրական թերթ» ◆ -Հերի՛ք լեզվի տվեք. քալեցե՛ք վար, մայրիկը պտուղ է շտկեր ձեզի։ Լևոն Շանթ
  4. ավելորդ բաներ ասել ◆ - Հիմա ականջներտ կկտրեմ, հա՜... էլ լեզվիդ չտաս։ Սերո Խանզադյան ◆ -Որ քիչ լեզվիդ տաս՝ գլուխդ հանգիստ կլինի։ ◆ Ու բախտախնդիրները, քսակահատները, լեզվի տվողները... կիներու խոսք նետողները, և ամբողջ գորշ ամբոխը ճճի մեղավորներուն։ Հակոբ Օշական

Աղբյուրներ

խմբագրել

Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։