Հայերեն դարձվածք

  1. ինչ-որ բան է ակնարկում, բուն ասելիքը թաքցնում է ◆ -Իմ լեզվի տակ քար չկա,- ուղիղ «օրթախի» [«փայատոր-գործընկերոջս»] աչքերի մեջ նայելով, ասում է քեռիս,- ես ընկերութեն դյուզ կուզեմ, դյու՛զ։ (Մկրտիչ Խերանյան)

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։