Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լեխ•տ(ը)ր 

  1. Համշեն, Տրապիզոն՝ երկժանի մեծ բահ՝ գետինը փորելու և հատկապես ճիմ հանելու համար ◆ Լեխտըր էղառ կընաց լըխտրուշ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։