Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լեյտ•մո•տիվ

Ստուգաբանություն

< лейтмотив < գերմ. Leitmotiv առաջատար մոտիվ

ամբողջ երաժշտական ստեղծագործության մեջ կրկնվող հիմնական մոտիվ
հիմնական միտք, սկզբունք, դրույթ որ հաճախ կրկնվում և ընդգծվում է (փխբ․)
(երաժշտ․) սովորաբար ցայտուն և հիշվող մեղեդային կամ հարմոնիկ ոչ մեծ հատուկ դարձվածք, որը կիրառվում է օպերաներում, օրատորիաներում, կանտանտներում, ծրագրային երաժշտության մեջ գործող անձանց, զգացմունքների, տրամադրությունների, բնության երևույթների, նույնիսկ վերացական գաղափարների, խորհրդանշանների բնորոշման համար, որոնք ամեն անգամ հնչում են, երբ վերոհիշյալները հանդես են գալիս կամ նրանց հիշում են

Բաղադրյալ բառեր
լեյտմոտիվային

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։