Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լեն•ջատ 

  1. Վան՝ կոտրված, դուրս եկած՝ խախտված (մեջք, ոտք և այլն)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։