լեռնցի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɛrnˈt͡sʰi]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լեռ•ն(ը)•ցի
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- լեռներում մշտական բնակություն ունեցած մարդ, լեռների, լեռնաստանի բնակիչ ◆ Գիտեմ, որ քո լեռնցիները անհամբեր սպասելիս կլինեն քեզ։ (Րաֆֆի) ◆ Առաջին ներկայացումն է…անջնջելի մնաց մեր լեռնցի եղբայրների հիշողության մեջ։ Վիկտոր Վարդանյան ◆ Լեռնցի խաշնարածները և դաշտի երկրագործները բարեկամ դարձան։ (Ակսել Բակունց)
- ոչ քաղաքակիրթ, կոպիտ, բռի (փխբ․) (հնց․)
Հոմանիշներ խմբագրել
- լեռնաբնակ, լեռնական, լեռնաստանցի, լեռնաբնակիչ, լեռնակեցիկ, լեռնակյաց, լեռնորդի, բարձրաբնակ (հնց․)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։