լժգվել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [lʒɡvɛl]
վանկեր՝ լժգ•վել
- Սասուն, Մոկս, Խարբերդ, Բալու, Մուշ, Կարին, Շիրակ, Արարատյան՝ որևէ բա մի առարկայի քսելով խիստ ողորկ դառնալ, կոկվել ◆ Էս քարի վրովը էնքան գնացել էկել են, լժվել ա Սահակ Ամատունի ◆ Վեգը քսա քարին, թող լժվի Սահակ Ամատունի ◆ Դրամի երեսին գիրերը կմաքրվեն, ասոր կըսեն լժեր է (Նիկողայոս Մամիկոնյան)
- Արարատյան, Կարին, Շիրակ, Սասուն՝ (փխբ․) շփանալ, երես առնել ◆ Ձեր էրեխեքը լժվել են Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։