Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լիազօրութիւն

վանկեր՝ լի•ա•զո•րութ•յուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. մեկին տրված որևէ կարգի իրավունք՝ ներկայացնելու մի ուրիշին կամ գործելու նրա անունից ◆ Նրա լիազորության շրջանը վերացավ։
  2. առհասարակ՝ գործողությունների, գործունեության իրավունք ◆ Ես կարող էի այսօր ամբողջ ուսանողությունից էլ լիազորություն ստանալ։ (ՍՇհմ.) ◆ Մասնագետ իրավաբանը հրահանգներ խնդրեց նրանից, լիազորությունների սահմանների հարց դրեց։ (Լեո)
  3. ◆ Մեծ պետությունների զեկավարները օժտված են մեծ լիազորությամբ: (Մամուլ)
  4. (տնտգ․) մեկ անձի (ներկայացուցչի) իրավունքը այլ անձի (ներկայացվողի) անունից գործարքներ իրականացնելու համար

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. լիազորությունները ցած դնել - գործելու իրավունքը չեղյալ համարել
  2. անմիջական վերահսկման լիազորությամբ օժտված
  3. լիազորությունների աստիճանաբարձրացում-ընթացակարգ, որի շնորհիվ կառավարման ու վերահսկման լիազորությունները ամբողջ կազմակերպությունից փոխանցվում են նրա մի ստորաբաժանմանը որևէ կառուցվածքային տարրի
  4. լիազորությունների շրջան
  5. լիազորությունների տրամադրում
  6. լիազորությունների փոխանցում-հրամանատարի կողմից իր լիազորությունները ենթակա հրամանատարին մասամբ հնաձնելը
  7. ձեռբակալելու լիազորություն
  8. վերաբաշխման լիազորություն-ՆԱՏՕ-ում. հրամանատարի տրված լիազորություններ՝ կատարելու վերաբաշխում

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։