լիալուսին
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ljɑluˈsin]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լի•ա•լու•սին
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- լուսնի լրման ժամանակ, երբ լուսինը լրել է ◆ Լիալուսին արծաթազօծ գիշերներ։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ Լիալուսինն էր ցոլում պղնձյա լարերի վրա և պարտեզներում հոսող ջինջ առուների մեջ։ (Ակսել Բակունց)
- լարում առած լուսնի նմանվող (փխբ․) ◆ Աստղազարդ ու լիալուսին գիշերը խորհրդավոր տեսք էր ստանում։ ◆ Մայր;… կոտրած ժպիտը հանգիստ լիալուսին կլոր դեմքին ասաց։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Գոյական
- լուսնի լրումը, լուսնի շրջաններից, ֆազերից մեկը, երբ երկիրը մոտ է արեգակի ու լուսնի դիրքին և երկրից երևում է լուսնի ամբողջ լուսավորված բակը ◆ Լիալուսնին գյուղից դուրս էինք գալիս տղաներով ու շրջում կաթնացոլքով ողողված դաշտերում…
- լուսնի լրիվ բակը
Հոմանիշներ
խմբագրել- լուսնալիր, բոլորալուսին, լիալուսնյակ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։