լիակուրծք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ljɑˈkuɾt͡skʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լի•ա•կուրծք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- լի, լիքը կրծքով, փարթամ կրծքով
- կրծքի ամբողջ ուժով, տարողությամբ, լիաթոք ◆ Անտառի լիակուրծք խշշոց։
- նույնն է՝ լիակուրծ
- ուժեղ, զորեղ ◆ Եվ քամին բերում էր անընդհատ անտառի այդ լիակուրծքը խշշոցն ու մրունչը։ (Ավետիք Իսահակյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- լիալանջ, լիածոց, փարթամակուրծք, փարթամալանջ, փարթամաստինք
- տե՛ս լիակուրծ
- լիաթոք, լիաձայն, լիաշունչ (ամբողջ ձայնով)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։