Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լի•ա•ռատ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. լի և առատ, ճոխ, անկարոտ ◆ Երկու աշուղ կանչեց Խանդութ, ոսկի տվավ լիառատ: Հովհաննես Թումանյան ◆ Թող որ լիառատ ծծեմհեշտագին կաթը մեղմահոս լույսիդ տարփանքին։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ Ոսկեղեն հունձքը յուր լիառատ բեղմնավորությամբ պարգևատրում էր վաստակաբեկ շինականի աշխատանքը։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. լիաբուռն, լիաձեռ(ն), բուռնալիր, լի, լիքը, լիուլի, ճոխ, բազմալի, բազմառատառատալից, առատալիր, լեփ–լեցուն, բազմազեղ, բազմազեղուն, գերառատ, զեղուն, առատագին
  2. տե՛ս հորդառատ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել