Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լի•ու•լի 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Մակբայ

  1. լիովին, լրիվ կերպով, լիակատար չափով, ամբողջովին ◆ Երեք տարի կթում են լիուլի ուտում, ապրում։ Հովհաննես Թումանյան
  2. ◆ Դա մեզ լիուլի բավական է։ , ◆ Ինչ որ քո արքայի ու քեզ պետք էր, ստացար լիուլի։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  3. ◆ …Մի ժամանակ վայելում էի լիուլի հրճվանք։ Հովհաննես Թումանյան , ◆ Լուծեմ…իմ հորս մահվան լիուլի վրեժը։ Շեքսպիր

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս լիովին
  2. լեցուն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել