լիսաստղ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [liˈsɑstʁ]
վանկեր՝ լի•սաս•տ(ը)ղ
- Զեյթուն, Վան՝ լուսաբացին ծագող պայծառ աստղ, այգաստղ, լուսաբեր ◆ Լիսաստղը քանի գնում էր, մեծանում էր ու ներքև էր գալի։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Լուսաստեխկը չէր էրվընա։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։