լիսնաֆող
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [lisnɑˈfɔʁ]
վանկեր՝ լիս•նա•ֆող
- Արարատյան՝ պինդ, շիկագույն հող, որ օգտագործվում է ծեփի համար ◆ Այս հողից որոշակի քանակով խառնում են քաղցուի հետ և ռուփ կամ դոշաբ եփում:Պղնձները դնում են անկրակ օջախի վրա, լիսնահողը մաղում, քցում նոր տրորոծ քաղցուի վրա, էն սհաթը եռ ա գալիս։ (Պերճ Պռոշյան) Գնաս, գնաս, կերածդ ըլի լիսաֆող: Ահ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։