Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լի•րի•կա

Ստուգաբանություն

< лирика < հուն. lyrikos

(գրկն․) քնարերգություն՝ գեղարվեստական գրականության երեք հիմնական սեռերից մեկը, որ արտացոլում է կյանքը՝ նկարագրելով մարդու անձնական ապրումները, նրա մտքերն ու զգացմունքները, որոնք առաջացել են կյանքի այս կամ այն հանգամանքներից ◆ Իսկ իմ գործերի մեջ ստացվում է մի տեսակ լիրիկա, կամ հրապարակախոսական բանակռիվ գիտական վերլուծության փոխարեն։ (Հրաչյա Քոչար)
որևէ հեղինակի՝ ժողովածուի՝ դարաշրջանի քնարական ստեղծագործությունների ամբողջությունը
(փխբ․) զգացմունքայնություն

Բաղադրյալ բառեր
լիրիկական լիրիկականորեն լիրիկականություն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։