Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լ(ը)խ•պոր•վել 

  1. Նոր Նախիջևան՝ շատ հասունանալուց խիստ փափկել՝ կակղել ◆ Տանձերը էնքան հասել էին, լխպորվել էին։ Սահակ Ամատունի
  2. ընդհանրապես փափկել՝ կակղել ◆ Հացը փրթում է կաթի մեջ, լխպորվում էր ետո էր ուտում։ Սահակ Ամատունի ◆ Կաշին թողել էր ջրի մեջ լխպորվել էր։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։