Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լ(ը)•ծա•կից

Ստուգաբանություն խմբագրել

միասին լուծը քաշող, միասին լծված ◆ Նման կքած երկու եզան լծակից, ես գնացի այն հոգու հետ բեռնավոր։
ամուսիններից յուրաքանչյուրը մյուսի նկատմամբ (փխբ․) ◆ Նրանք (Սահակն ու Մեսրոպը) լծակիցներ էին մի մշտաթև, սուրբ աշխատության մեջ։ (Լեո)
ընկերակից, նմանող (փխբ․) ◆ Կարմիր դրոշի կռվին լծակից (նա) ալ զինվորի մնաց։ (Շուշանիկ Կուրղինյան)
գործակից, կողմնակից (փխբ․) ◆ Տուն կգա իր սիրելի լծակցի պայծառ երեսը տեսնելու։ (Պերճ Պռոշյան)

Բաղադրյալ բառեր
լծակցում լծակցական լծակցել լծակցություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ один из волов в упряжи (ru) ‎(odin iz volov v uprjaži), супруг (ru) ‎(suprug), сотоварищ (ru) ‎(sotovarišč) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։