Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լծուել

վանկեր՝ լ(ը)ծ•վել

Ստուգաբանություն խմբագրել

լծել-ի կրավորական և չեզոք ◆ Գարունքը ետ դառավ էլ գութան լծվեց, հորովել։ Հովհաննես Թումանյան
եռանդագին մի բաի ձեռնարկել, մի բան սկսել ◆ Լծվել է օրերիդ երթին և սրտում խնդություն ու կյանք։ Եղիշե Չարենց ◆ Կինո ու տղամարդ միասին լծված հիմքերն են լցնում մեր նորրաշենքի Հկբ.

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ впягаться (ru) ‎(vpjagatʹsja), впячься (ru) ‎(vpjačʹsja), запрягаться (ru) ‎(zaprjagatʹsja) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։