լկամ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lkɑm]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ լկամ
վանկեր՝ լ(ը)•կամ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ պարսկերեն ligām:
Գոյական
- սանձի մետաղյա ձողիկը, որ դրվում է ձիու բերանը՝ սանձահարելու համար, երախճան ◆ Երիվարը խոկուն ծամծմելե դադրեցավ պահ մը լկամը փրփրուն։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Ձիերը գնում էին խոր փնչոցով սմբակների ու լկամների ձայներ հանելով։ Ստեփան Զորյան
- սանձ (փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- երախճան
- տե՛ս սանձ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։