Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լ(ը)•ղետ 

  1. Կարին՝ փայտե ձող, որ լծի նման անց են կացնում կովի վիզը, որպեսզի կովը չկարողանա որոշ տեղերով անցնել ◆ Կովն ուզում էր աղալից դուրս գալ, բայց լղետը դեմ էր առնում դռան սյամերին։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։