լղճոր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [lʁt͡ʃɔɾ]
վանկեր՝ լ(ը)ղ•ճոր
- Մոկս՝ տրորված, ճխլտված, ճմլված
- ճլորած
- ծամծմած
- փափուկ
- նիհար, վտիտ ◆ Լըղճուր գառնիր։ Սասնա ծռեր ◆ Ինչխ լխճուր կատվու ձագ ըլնա։ (Ձեռագիր)
- Ախալցխա, Վան՝ անմաքուր, կեղտոտ ◆ Լավ դեղձերը ինքը վերցրեց, լխճորները տվեց ինձ։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։