լճակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lt͡ʃɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լ(ը)•ճակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- փոքր լճակ ◆ Ձգվում էր հեռու լճակն արծաթի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ինչո՞ւ ապշած են լճակ ու չեն խայտալ քո ալյակք։ Պետրոս Դուրյան
- (փխբ․) մի տեղ կուտակված՝ հավաքված ջուր ◆ Երեկոյան տաք անձրևը… ծանր կավահողերին բաշխել էր զով պղտոր ջրի լճակներ ու ծանր ցեխ։ (Ակսել Բակունց) ◆ Նշիկ, լճակ աչքերը կիսախուփ վար կնայեին։ Ռուբեն Զարդարյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- գոլ (ժղ․)
Արտահայտություններ
խմբագրել- Լճակ կապել՝ կազմել՝ դառնալ՝ - լճանալ
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։