Հայերեն

 

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լ(ը)•ճակ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. փոքր լճակ ◆ Ձգվում էր հեռու լճակն արծաթի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ինչո՞ւ ապշած են լճակ ու չեն խայտալ քո ալյակք։ Պետրոս Դուրյան
  2. (փխբ․) մի տեղ կուտակված՝ հավաքված ջուր ◆ Երեկոյան տաք անձրևը… ծանր կավահողերին բաշխել էր զով պղտոր ջրի լճակներ ու ծանր ցեխ։ (Ակսել Բակունց) ◆ Նշիկ, լճակ աչքերը կիսախուփ վար կնայեին։ Ռուբեն Զարդարյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. գոլ (ժղ․)

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. Լճակ կապել՝ կազմել՝ դառնալ՝ - լճանալ

Աղբյուրներ

խմբագրել