լճափ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lt͡ʃɑpʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ լ(ը)•ճափ
Գոյական
- լճի ափ, եզր, լճեզր ◆ Էդ ժամանակ լճափով մի անց կենող է կինում, տեսնում է էստեղ թափած շորեր կան։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Մեկը կարծես գետնի տակից հանեց նժույգը և քաշեց դեպի ◆ լճափի հարթությունները։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Լճափի ջուրը կարմրեց։ Սերո Խանզադյան ◆ Լճափը ծանծաղ է։
Հոմանիշներ
խմբագրել- լճեզր, լճեզերք
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։