Հայերեն բարբառային բառ

լշկել 1 խմբագրել

վանկեր՝ լ(ը)շ•կել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

  1. Արարատյան՝ տաքությունից փակվել՝ կակղել ◆ Մի գնալ սառցի վրովը, լշկած ա, կը կոտրվի։ Սահակ Ամատունի
  2. Արարատյան՝ փոքր ինչ չորանալ

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. ◆ Շորերը թրջվել էր, փռեց արևի տակ, լշկեց, նոր հագավ։ Սահակ Ամատունի
  2. Եվդոկիա՝ (փխբ․) թուլանալ, ուժասպառ դառնալ

Հայերեն բարբառային բառ

լշկել 2 խմբագրել

վանկեր՝ լ(ը)շ•կել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

  1. Մուշ՝ ծծել (փոքր երեխան, գառը և այլն)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։