լոթռ

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [lɔtʰr]

վանկեր՝ լո•թ(ը)ռ 

1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Վան՝ բերան ռեխ
2. Ղարաբաղ՝ փոր, ստամոքս
3. Վան՝ դդումի միջուկը

Արտահայտություններ

1. լոթը լցնել,
   1. փորը լցնել, կուշտ ուտել ◆ Ըրխի լոթը լցելա։ (Ձեռագիր)
      1. նույնն է՝ * Լոթը քցել
2. Լոթը կրակ ընկնել, սաստիկ ուտել ցանկանալ ◆ Լոթըդ կրակ ա՞ ընգել։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան)
3. Լոթը քցել, Ագահաբար ուտել ◆ Քարան կակուղ հինչ վեր տեսնըմ ար՝ լոթն ար քցըմ։ (Տմբլաչի Խաչան)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։