լոխմա
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [lɔχˈmɑ]
վանկեր՝ լոպ•մա
- Արարատյան, Թբիլիսի, Հավարիկ, Պոլիս, Պարտիզակ, Նոր Նախիջևան, Առտիալ, Սասուն, Խոտուրջուր, Հաճն՝ պատառ ◆ Ան պերանին լոխման կը հանե, մահլայի տղոց ու ախչիկներուն կուտա (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- Արարատյան՝ մեկ անգամ բերանը չափով դնելու ուտելիք, մի բերան ◆ (Ալոն-Դինոն) իրել լոխման արուց էտ փլավը ու կու տվուց (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
- Պոլիս, Պարտիզակ՝ պմորեղենի մի տեսակ, որը եփելուց հետո շաքարի մեջ են դնում ◆ Լոխման աղվոր ուռեցեր էր (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- Նոր Նախիջևան՝ ուտելուց հեոմնացած հացի կտորները` փշրանքները
Արտահայտություններ
խմբագրել- լոխմա լոխմա ընել Պոլիս՝ պառատ-պատատ անել, հոշոտել
- աղեկ լեխման շունին բերանն է, Նոր Նախիջևան՝ լավ պառավը վատին է բաժին ընկնում
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։