Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լո•ղա•նալ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. ջրով մարմինը լվանալ ◆ Նա լողացած ու մաքուր սպիտակեղեն հագած… վերդարձավ։ Սերո Խանզադյան ◆ Ոչ մի քաղաքացի չի համարձակվում լողանալ կամուրջի մոտերքը։ Եղիշե Չարենց ◆ Եվ չեն եկել, որ լողանան Արածանու ջրերում։ (Րաֆֆի)
  2. ջրի մեջ սուզվել մաքրվելու, թարմանալու և այլնի համար ◆ Նա հիմա հետևում էր մեղմ անձրևի տակ լողացող ծառերին։ Անահիտ Սեկոյան
  3. սուզվելով, ամբողջապես թաթախվել հեղուկի մեջ, թրջվել ◆ արյան, ցեխի մեջ լողանալ (փխբ․) ◆ գագթները հեռուների լողանում են մշուշի մեջ։ Թարգմ ◆ Արտույտները բարձրում լողանում էին առաջին ճաճանչների մեջ։ (Հրաչյա Քոչար)
  4. սուզվել մի բանի մեջ, պատվել, ծածկվել մի բանով ◆ Գագաթները հեռուների լողանում են մշուշի մեջ: (Հ. Հայնե) (փխբ․)
  5. լիանալ, հագենալ, տոգորվել մի բանով ◆ Նարեկին ծովածավալ իմաստութենեն լողացեր են: (Ռ. Զարդարյան) (փխբ․)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. լոգանալ, լոգանք ընդունել, ջրով մարմինը լվանալ, չոփ-չոփ անել (մանկան)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել