Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [lɔʁɑt͡sʰˈnɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լո•ղաց•նել 

Բայ

  1. մեկի մարմինը ջրով լվանալ ◆ Արի քեզ տանեմ սիրուն թագուհի, չըփ-չըփ լողացնեմ շարմաղ էն ծովում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Այդ քաջը հրեն լողացնում է նժույգները։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  2. թրջել, որևէ հեղուկի մեջ թաթախել, թաթավել ◆ Վարդավառին միմյանց լավ լողացրին ◆ Վարդավառին Դավիթին էնքան ջուր շփեցի, լողացրի:
  3. խիստ հանդիմանել, կշտամբել, հանդիմանեով ամոթահար անել (փխբ․)
  4. առատորեն մեկին մի բան տալ, տրամադրել (փխբ․) ◆ Ոսկու մեջ կլողացնի քեզ։
  5. լողանալ տալ (պտճռ)

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել